poniedziałek, 11 kwietnia 2011

"głupia jestem, ale to nic nowego jakby, więc co mi tam "

Witam po długiej nieobecności. Niestety dowiedziałam się, że samo korzystanie z serca nie wystarcza i należy też o nie dbać , bo czasem potrafi się zbuntować. Ale już czuję się lepiej, regularnie odwiedzam sercowego doktora, przykładnie łykam lekarstwa i mam nadzieję , że za jakiś czas będzie całkiem ok. Chciałam też podziękować wszystkim, którzy zauważyli brak wieści blogowych i martwili się o mnie :-)). A teraz w kwestii mojej głupoty, która niewątpliwie istnieje, ale w tym konkretnym przypadku dotyczy podwórka przy kamienicy. Otóż zamieszkawszy w starej kamienicy -na planie zabudowy miejskiej z 1895 roku już jest- nie miałam wygórowanych oczekiwań, bo jak wygląda to każdy mieszkaniec widzi. Sama w sobie piękna nie jest, za to ma coś co mogłoby być całkiem przyjemnym miejscem, a jest po prostu..............no szkoda gadać. Jest to mianowicie zamknięte podwórko, na które zasadniczo wchodzą tylko mieszkańcy. W zeszłym roku skupiłam się na stryszku i na podwórko nie miałam ani czasu, ani też chęci niestety. Teraz jednak większość tego co mogłam zrobić na stryszku już zrobiłam i naszła mnie chęć na prace ha ha społeczne. Możliwości mam niewielkie bo niestety nagłe wzbogacenie nie stało się moim udziałem, więc głównie miało to polegać na zrobieniu porządku i ewentualnym posadzeniu kilku roślin. Jak wiadomo nawet małymi kroczkami można do czegoś dojść.Zaczęłam od rozmowy z właścicielem posesji, żeby nikt nie powiedział, że coś tam robię bez pozwolenia itd. Ku mojemu zdziwieniu zostałam potraktowana bardzo przyzwoicie i nawet zaproponowano mi nieodpłatna dzierżawę komórki w murze oporowym. Zdziwienie brało się z tego, ze Pan jest raczej oporny w robieniu czegokolwiek na terenie swojej własności. Spisaliśmy formalną umowę i byłam cala w skowronkach dopóki nie otworzyłam drzwi owej komórki. Woń była powalająca, a "dobro" wszelakie piętrzyło się po sufit.
Prawie odechciało mi się jakiejkolwiek działalności sprzątająco-ogrodniczej. Jako, że zima jeszcze była drzwi zostały zawarte na głucho, a ja czym prędzej oddaliłam się na stryszek. No, ale w końcu wiosna nadeszla i sumienie mnie ruszyło. Dzisiaj był wielki dzień inauguracji robót porządkowych. Od razu mówię , że wyrzucanie wszystkiego nie było moim dziełem. Jutro mam zamiar walczyć z mniszkiem i może umyć coś z rzeczy, które zamierzam wykorzystać , czyli stare wiadra i czajniki hi hi. Większość mieszkańców orzekła, że jestem nienormalna , bo nikt tu nic takiego nie robił ( co widać jak na dłoni niestety). Ale mam nadzieję , że jak już zacznę to może jakaś litościwa dusza się przyłączy :-) i, że mieszkająca na parterze rodzina zdoła powstrzymać się od dewastacji. Na części podwórka jest całkiem przyzwoita trawa, niestety pozostała część została dodatkowo zdewastowana przy przebudowie strychu. Trawy tam nie uświadczysz, za to mniszek występuje w ilościach zatrważających. Lubię go na łące, ale tutaj raczej wolę go nie oglądać. Ogrodnik ze mnie żaden, ale może uda mi się coś zmienić nie tylko na podwórku :-)), ale i w ludzkim podejściu. Ciągle jestem naiwna, ale co mi tam.

"dobra" nieomalże archeologiczne hi hi

niezidentyfikowana ciecz o dużej gęstości wypełnia wiaderka, które mam zamiar wykorzystać jako , powiedzmy doniczki

zardzewiały złom, ku mojej nieukrywanej radości znalazł już chętnego

a ta sterta chyba nie wymaga już żadnego komentarza, zadziwia mnie tylko jak ludziom udawało się wrzucać to wszystko do komórki, skoro była zamknięta na zardzewiałą kłódkę , do której nie było klucza??????????

i na koniec zdjęcia opróżnionego prawie całkowicie obiektu, trzeba będzie go jeszcze doprowadzić do stanu używalności, co nie będzie takie proste bo wszystko to było zanurzone w czarnej mazi brrrrrr.

okropność po prostu, a wszystko to na własną prośbę, więc może jednak pozostali mieszkańcy mają rację co do stanu mojego umysłu

Z tym optymistycznym ;-) akcentem kończę i serdecznie pozdrawiam
niewątpliwie stuknięta mieszkanka stryszku.

11 komentarzy:

  1. Piękne łukowe sklepienia...

    OdpowiedzUsuń
  2. Marysiu ponoć świat do odważnych należy , ale do tego podwórka to potrzeba jeszcze zdrowia i sił /końskich/ .Nie będę Cię zniechęcać , ale jeżeli zadomowieni mieszkańcy nie zrobili nic przez x lat to myślisz ,że teraz będzie im się chciało ?
    Trzymam kciuki , aby przyłączyła się do Ciebie i wsparła Cię w działaniu przynajmniej jedna rodzina , będę robiła wizualizacje pięknego podwórka i może to Ci pomoże . Naprawdę podziwiam Cię za to ,że jeszcze wierzysz w ludzi , bo ja już straciłam nadzieje i niestety codziennie sprzątam kupki po cudzych psach z terenu przylegającego do mojej posesji .
    A przecież chodziłam i prosiłam , aby zaniechali wyprowadzania psów w moje roślinki , groch o ścianę , głową w mur , może Ty masz większy dar przekonywania .
    Życzę Ci powodzenia , szczęścia i zdrowia - pozdrawiam Yrsa

    OdpowiedzUsuń
  3. Życzę Ci Marysiu, abyś otrzymała jakieś wsparcie od pozostałych mieszkańców..."wespół-zespół"...i zaraz podwórko zmieniłoby swoje oblicze! Tylko się zanadto nie forsuj...
    Dziękuję Ci za życzenia...teraz jestesmy w jednej lidze...babć:)))Pozdrawiam Cię najserdeczniej, Ewa:)!

    OdpowiedzUsuń
  4. Dziękuję za odwiedziny i tez za to, ze nie staracie się mnie zniechęcić ;-). Ponieważ nie jestem Herkulesem a tylko kobietą, która przeraźliwie wprost tęskni za balkonem nie mam oczywiście zamiaru zmieniać wyglądu całego podwórka.Śmieci oczywiście trzeba sprzątnąć z całości, ale zamierzam jakoś zadbać na początek o kawałek między podporami. Moja wiara w ludzi Irenko jako rodzaj padła już dawno, ale mimo wszystko mam nadzieję , że znajdzie się jeszcze jakiś egzemplarz niespełna rozumu hi hi. Lokatorzy w kamienicy też się powoli zmieniają i z tych dawniejszych zostały dwie rodziny. Niestety te dwie wystarczą za dziesięć :-((. Ten rok to taki sprawdzian.Póki co dzisiejsza pogoda nie sprzyjała opryskom i mniszek nadal ma się dobrze. Jeżeli będzie padało do momentu pojawienia się kwiatów będę musiała toto wykopywać , a biorąc pod uwagę długość korzeni czeka mnie niezła zabawa.
    Co do psich kup to nie wiem, czy kiedykolwiek dojrzejemy społecznie w tej dziedzinie, widoki i zapachy pozimowe są szczególnie widowiskowe.
    Ewuniu dziękuję za "babciowe" pozdrowienia ;-)).

    OdpowiedzUsuń
  5. Komórka ma urocze... mury!
    Ogrom pracy przed Tobą i za Tobą.
    Ale wiesz.... pewnie też bym zamarzyła o kilku kwiatkach na tym skrawku zieleni...
    Trzymam kciuki i to ja będę pełna wiary w ludzi - może chociaż nie zniszczą wszystkiego? Może zauważą śliczny kolorek kwitnącego astra lub róży? Może jednak...?
    Życzę Ci dużo zdrowia i spokoju!
    A reszta sama jakoś przyjdzie! Może nawet i ten udział w bogactwie! Całuski ogromne dla Przodownika Pracy Społecznej!

    OdpowiedzUsuń
  6. Ogromne pole do popisu takie podwórko. Sama nie wiem co bym tam zrobiła, mam lekką klaustrofobię ;) więc w zasadzie od razu bym odpadła.Ale komórka...rewelacja :) I wcale nie żartuję. Pozdrawiam, życząc samozaparcia w realizacjach. Aha...w tej ziemi otoczonej murami i nieużyźnianej zapewne od zawsze raczej nic Ci nie urośnie :( Może jakieś donice...drewniane ławki, pergola ...i kwiaty w doniczkach, jednoroczne.

    OdpowiedzUsuń
  7. Rysiulko- dziękuję za Twoja wiarę ;-)).
    Węszynosko, wiem, że ta ziemia to do niczego się nie nadaje, mam tylko nadzieję ,że jak posieję trawę z nawozem to coś tam wzejdzie, reszta roślinności planowana jest w pojemnikach.
    Niestety na razie wszystko zawieszone bo moja mama jest w szpitalu i muszę jechać do Łodzi.
    Pozdrowienia stryszkowe.

    OdpowiedzUsuń
  8. Wiadomość o Mamie - b.smutna, ale mam nadzieję, że pod opieką lekarzy wszystko będzie ok.

    Jestem pełna podziwu dla Twojej "czarnej roboty" - pracy ogrom już odwaliłaś. Jesteś wielka! Jakoś dziwnie przeczuwam, że gdy zrobi się tam pięknie, to pozostałym lokatorom głupio będzie 'szkodzić' ;))
    Ja na swoim podworku (zresztą całkiem pięknym w porównianiu z Twoim w obecnym stanie) znalazłam dla siebie niezagospodarowaną grządkę - kiedy pojawiły sie tam rośliny uslyszalam duzo słów pochwały, a inni sąsiedzi wzięli się nawet do podlewania ;)
    Z psimi kupami, a raczej właścicielami-brudasami walczę, jak mogę - do niektórych już dotarło, inni są nierefromowalni :(

    Ściskam serdecznie i ślę życzenia zdrowia dla Mamy :)

    OdpowiedzUsuń
  9. Marysiu trzymam kciuki za ten projekt, jestem za nim całym sercem.
    Życzę ci radosnych i pełnych nadziei Świąt Wielkanocnych.

    OdpowiedzUsuń
  10. Marysiu , wysłałam do Ciebie życzenia świąteczne , ale jeszcze wtedy nie wiedziałam o chorobie Twojej Mamy .
    Bardzo mi przykro z tego powodu , znam ten ból bo niedawno przeżywałam to samo , życzę Wam obu dużo zdrowia -pozdrawiam Yrsa

    OdpowiedzUsuń
  11. Piękny pomysł, też bym zrobiła to samo co ty więc nie martw się takich głu... jest więcej :-D
    trzymam kciuki za realizację planu i życzę zdrowia.
    Pozdrawiam serdecznie.

    OdpowiedzUsuń