wtorek, 25 października 2016

"kocyk w poprzek"

Udało mi się skończyć jedną z robótek dłubanych w "dołku". Wcześniej zrobione kwadraty leżą odłogiem , ale niestety ich łączenie wymaga większego zaangażowania niż powtarzanie tego samego wzoru. W przerwach między paskami zrobiłam jeszcze inne kwadraty. Kiedy skończę te kocyki tego nie wie nikt hi hi. Ale wracając do kocyka "w poprzek" ;-). Tym razem chciałam zrobić coś innego niż wielki kwadrat, ale równie prostego i padło na paski. Kolory wybrałam wiosenne i oczywiście zaczęłam bez żadnego konkretnego planu. Zrobiłam łańcuszek na oko i dopiero na wysokości mniej więcej 50 cm wyszło mi , że cokolwiek za długi był on. Czyli kocyk ma szanse na szerokość, ale na długość już niekoniecznie. Oczywiście nie miałam zamiaru pruć dzieła rąk moich . Stan ducha miałam taki, że jak bym owo dzieło spruła, to ta włóczka nie miałaby już żadnej szansy na jakiekolwiek przetworzenie. Więc robiłam dopóki starczyło mi różowego i białego, których to kolorów miałam mniej. Potem się zniechęciłam, bo nie dość, że humor nie dopisywał to jeszcze wyszło szerokie i krótkie. Leżało w koszyku, a ja oczywiście chwyciłam się za coś innego czyli wianek.  Ale przychodzi kres wszystkiego i mój podły nastrój też zaczął się poprawiać. Pomyślałam sobie, że obrobię to co zrobiłam i zobaczę jak wyjdzie. Jakoś wyszło ;-) .


Kolory są w realu cieplejsze. Jak na bardzo "zdołowany" kocyk i tak wyszedł nieźle.
A ku ozdobności świecznika wykorzystałam dostane kiedyś( na pewno coś z nich zrobisz) nadtłuczone banieczki. Nie wiem jak sukulenty to przeżyją. Na razie o dziwo koty zostawiły je w spokoju.

Serdeczne pozdrowienia ze stryszku.

wtorek, 18 października 2016

"sezon na wianki "

Zmobilizuj się kobieto, tak sobie mówię codziennie rano. Efekt jak na razie mizerny. Ale i tak od tego zaczynam dzień. W końcu kiedyś zadziała. Na początku września byłam jeszcze pełna zapału. Chociaż plany remontowe na ten rok padły postanowiłam  przynajmniej pomalować sufit. Zajęło mi to cztery dni i byłam bardzo dumna z siebie. Jeszcze na fali zapału do pracy, przy nieco niechętnym udziale męża dokonałam rozbiórki kanapy i nie tylko zapał, ale wszystko inne mnie opuściło i odjechałam. Dołki różne zdarzały mi się wcześniej, ale ten jest najgorszy. Wiele zaczętych robót zawala niewielkie mieszkanie, a ja zaczęłam sobie pisać karteczki z zadaniami, żeby zmusić się do jakiegokolwiek działania. I powoli karteczki zaczynają działać. Jak już opanuję ten chaos we mnie i wokół mnie pokażę co z niego wyszło ;-).
W niedzielę jakoś tak mi się zachciało , więc  korzystając z zachcianki zrobiłam wianek w prezencie dla miłej współuczestniczki protestu.
Pierwszy tej jesieni - wianek bukowy
Najprostszy, ze szmatkowych kwiatków, ale i tak cieszy. Sam wianek nawinęłam z obciętych pędów podwórkowego winobluszczu.
I zrobiony jeszcze latem z lawendy nawijanej na podstawę z winobluszczu. Już bardzo kruchy, ale i tak przypominający wakacje z Piotrusiem.
A dla miłośników stryszkowych kotów - Antosiek ;-)
Serdeczne pozdrowienia ze stryszku



piątek, 7 października 2016

"czarny protest'- komentarz do komentarzy

Ostatnio gorzej się czułam i trochę mi siadła psychika, stad długa przerwa. Ale śledziłam co się dzieje w sprawie ustawy antyaborcyjnej i kiedy w poniedziałek zadzwonił do mnie kolega, że za godzinę zaczyna się protest na Rynku zebrałam się w sobie i poszłam. Dlaczego to zrobiłam?- wcale nie dlatego, że jestem gorącą zwolenniczką aborcji. Uważam jednak , że ten projekt jest po prostu potworny. Na stronie projektodawcy jest tylko suchy tekst ustawy, więc ja akurat nie bardzo pojmuję jak to ma wyglądać w praktyce. Np. matka dziecka poczętego jeżeli poroni nieumyślnie nie będzie podlegała karze więzienia. Czy to oznacza , że każde poronienie będzie badane przez sąd, który zadecyduje jak doszło do poronienia i ewentualnie nie ukarze , albo jednak ukarze matkę? Jaka ma być kwalifikacja takiej decyzji? Karze ma podlegać osoba, która przyczyni się do poronienia i tu brnąc w opary absurdu- czy jak matka opiekując się posiadanym dzieckiem poroni swe dziecko poczęte to matka i owo posiadane dziecko będą uznani za winnych poronienia? Odnoszę wrażenie, że oprócz punktu zobowiązującego Państwo do pomocy matce w przypadku uzasadnionego podejrzenia, że do ciąży doszło w wyniku czynu karalnego lub dziecko poczęte urodzi się z ciężkimi wadami jest w projekcie mowa wyłącznie o karach jakim ma podlegać ewentualna matka, lekarz, jak również osoby wokół  matki. Jak ma wyglądać owa pomoc do której zobowiązane zostanie Państwo? Jak na razie ta pomoc jest delikatnie mówiąc daleka od ideału. W zasadzie każdy z punktów projektu budzi moje wątpliwości. Postępowanie w przypadku zagrożenia życia , czy też badania prenatalne. Brak precyzji daje możliwości do bardzo dowolnej interpretacji.
To jest jakby punkt pierwszy.
Punkt drugi dotyczy kobiety jako takiej. Już obowiązująca ustawa jest bardzo restrykcyjna, na dodatek wielu lekarzy uchyla się od wykonywania jej zapisów w dozwolonych przypadkach. Podobno mamy  równość płci wobec prawa, ale w praktyce niezupełnie tak jest. Zadziwia mnie jak wielu mężczyzn wypowiada się w tej kwestii w sposób radykalny, a przecież wprawdzie można dokonać zapłodnienia komórki poza organizmem kobiety, ale już ten organizm jest niezbędny do rozwoju tejże. Czyli bez kobiety nie ma dziecka. Dlaczego więc dąży się do pozbawienia kobiety prawa do podejmowania decyzji dotyczącej jej życia ? Ilu z tych radykalnych obrońców życia w przypadku trudnej sytuacji oddali się w podskokach ? Ich nikt nie planuje karać za porzucenie matki z chorym lub pochodzącym z gwałtu dzieckiem. Abstrahując od wyboru jakiego dokona,  kobieta powinna ten wybór mieć.
I punkt trzeci w kwestii komentarzy. Czy naprawdę osoby myślące inaczej niż protestujące kobiety muszą je tak obrażać? Przecież nie ma przymusu dokonywania aborcji. Jeżeli ktoś jest ze względu na wiarę, przekonania , zresztą obojętnie czym się kieruje przeciwny to niech tego po prostu nie robi. Z komentarzy dowiedziałam się że,
jestem morderczynią nienarodzonych
lewacką szmatą (to delikatnie, bo było bardziej wulgarnie)
osobą sterowaną przez jakieś "tefałeny", która sama nie wie o co protestuje bo projektu na pewno nie czytała ( ja czytałam na stronie projektodawcy, ale jest też dostępny na wielu stronach w internecie)
babą po menopauzie - cóż baba po menopauzie nie przestaje być kobietą. Na temat ustawy bardzo wiele do powiedzenia ma posłanka Krystyna Pawłowicz, która jest nie tylko po menopauzie, ale też dzieci nie posiada. Jak również wielu panów, którzy wprawdzie po menopauzie nie są , ale dzieci nie rodzili. I  kolejni panowie, którzy są kawalerami w zaawansowanym wieku i wielu z nich uważa, że "kobieta jest tylko trochę gorsza od mężczyzny" o czym zapewniają z ambony. I tu komentujący nie mają zastrzeżeń, więc dlaczego mają je w przypadku protestujących kobiet ?
wygłupiam się i ośmieszam zamiast domem się zająć
jestem kanalią
pie....ą feministką
czerwoną hołotą
i.t.d. w tym stylu
Protest w Przemyślu w stosunku do innych miast był niewielki, ale jestem dumna, że się odbył i mogłam wziąść w nim udział. Nie wymagam, żeby wszyscy podzielali moje poglądy, ale powinnam mieć do nich prawo i domagać się ich poszanowania tak samo jak poszanowania swoich domagają się ci, którzy myślą inaczej.Obrzucając błotem nie zmienicie poglądów kobiet i wspierających je mężczyzn, którzy też uczestniczyli w proteście. Wyśmiewanie i pogarda nie prowadzą do porozumienia. To wszystko jest bardzo smutne. I na koniec pytanie - ilu z tzw. obrońców życia poświęca swój czas na pomoc matkom chorych dzieci? ilu z nich pracuje jako wolontariusze w zakładach gdzie spędzają całe swoje życie osoby niezdolne do samodzielnej egzystencji ?
Nie wiem czy komuś będzie się chciało czytać ten przydługi wpis na temat omówiony wzdłuż i wszerz, ale milczenie oznacza przyzwolenie, a ja się stanowczo nie zgadzam.
 Jesienne pozdrowienia ze stryszku